bir market poşetiyle başka bir markete girmek

çok kaçındığım bir eylemdi eskiden. market sahibi ne gözle bakar diye çekinirdim. sanki adam, burdan mı çaldın lan o poşettekileri diye soracakmış gibi gerginlik yaratırdı bu durum. yasak bir iş yapmaktan geri durmak ister gibi başka marketten yaptığım alışverişlerin poşetini çalınma pahasına yeni gireceğim marketin kapısına bırakır öyle girip içeri yapardım alışverişimi.

zamanla daha rahat davranmaya başladık tabi. ne yapim a.k her şeyi bulundursun her market o zaman, bi de uçuk etiket konmuş olmasın aynı ürün için iki ayrı markette de. şimdi işi biraz daha abartıp, servisi olmayan marketlerden uygun uygun alışverişi yapıp en son eve servisi olan marketten bir iki bir şey alarak evin yolunu tutuyorum. taksi parası da cepte kalıyor.

bir de şu gerginlik var;
(bkz: elinde market poşetleriyle oturduğun binanın altında bulunan ve telefonla her gün ekmek su süt siparişi verdiğin bakkalın önünden geçip binaya girmek)

fikri olanlar için 50 karakterlisi; "market poşetleriyle site bakkalının önünden geçmek"

bi’ başka utangaçlık yaratır insanda. market müdürü gelip hiç mi utanman yok bir de buraya gelip alışveriş yapıyorsun diye soracak gibi gelir insana; bir kasılmak bir utanmak...
ben de bu marketçilik sektöründe idim 1 ay öncesine kadar, o yüzden biliyorum ki utanmak doğru hissiyattır aslında. çünkü bütün market personeli söz konusu müşteriyle dalga geçiyor.
- baksana bim poşetiyle gelmiş yazık be.
+ yuh cimriye bak, kalkmış bim’e gitmiş şimdi de gelmiş burda ucuza ne var diye bakıyor
* oha lan dia müşterisinin burda ne işi var?!
şeklinden konuşmaları oluyor, evet.

almayın başka marketin poşetini arkadaşım, başka sektörden olan herhangi bir markanın poşetini koy cebine; git gez diğer marketleri, doldur içini. en son gittiğin markette bu şekilde dilediğince gezebilirsin. basit ve net.

marketçinin küfretsen daha iyiydi diyeceği davranış.

ucuzlukçu gezginlerinin sık sık karşılaştığı durumdur.