ben küçükken çok salaktım

(bkz: ben çömezken çok salaktım)

küçükken sahip olunan salaklıkları, eksiklikleri söylemek herkes için kolay.
önemli olan "şu an yapılan salaklıkları, sahip olduğumuz eksiklikleri cesaretle ifade edebilmek."

(bkz: ben şimdi ne oldu da kızdım )
(bkz: başlığı götümden mi anladım )
(bkz: e salaklık böyle bişi zaten)
(bkz: yok yok ben adam olmam)

(bkz: yedisinde neyse yetmişinde de odur)

ben küçükken çok saftım.
yalan söylemezdim.
insanların yalan söyleyebileceğine ihtimal vermezdim.
inanırdım hep.

(bkz: hangimiz değildik ki)

ben küçükken naim süleymanogluna aşıkmışım büyüyünce ne olucaksın diye soranlara naim in gelini diye cevap verirmişim

ben küçükken naim süleymoğlu’na hastaymışım ve büyüyünce onun gibi olmak istermişim...

allah korumuş da sonra nasıl olduysa eksik verdiği aklı fikri göndermiş bana tabii..

cok kucukken insanlarin yuzuncu yas gunlerinde olduklerini zannedip acayip derecede korkup anneannem’in yuz yasina gelmesine ne kadar var diye hesaplardim.

geceleri pencereden gördüğüm uçakları ufo zannedip korkardım.

çocuklar karanlıktan korkar öcüden korkar hayaletten korkar vs vs

benim çocukluk korkum jawstı. geceleri beşinci kattaki ve gayet kuru ortamdaki evimizde jawsın gelip beni yiyeceğini düşünürdüm korkudan uyuyamazdım.
babam jaws geliyor diye bana oyun yaptığında kaçıp saklanırdım.

(bkz: ben salakken hep küçüktüm)

(bkz: ben hala salağım)

babamın verdiği kağıt paraları kabul etmez beni kağıtlarla kandırmaya çalıştığını düşünürdüm.bozuk para verene kadar ağlar,ortalığı yıkardım.ben küçükken çok salaktım.

5000 metrede seyahat eden ucaklarin arkasinda biraktigi izin duman oldugunu bilmezdim.hatta o ucaklarin bulut yapan ucaklar oldugunu sanacak kadar salaktim

evet ben de hatırlıyorum sen küçükken çok salaktın.

aslında hangi küçük çocuk salak degildir ki...düşünün 5-6
yaşındaki halinizi salak salak etrafta dolaşıp koşardık.buyuklerın her dedigine inanırdık.anneannem gece sakız
çiğnersen gunah olur ölü eti yemi$ olursun derdi.oysa ben yamyam mıyım neden olu eti yiyeyim diye sormak gelmezdi aklıma..kısacası herkes cocukken salaktır ama sevimlilik falan kotarir işi kimse yuzune karsı sen salaksın demez.

ben küçükken çok salaktım.golgi aygıtını bi makine sanardım.ne işe yaradığı hakkında bir fikrim yoktu ama "kesin çok önemli bişi,adından belli" diye düşünürdüm hep.

edit: bunu da burda sabaha karşı kimsecikler yokken söyliyim de çok kişiye rezil olmiyim.

15 dakika sonra edit:hassiktir ! kimse bişey yazmıo lan.sabah gelenlerin ilk okuyacağı entry bu olcak o zaman?

(bkz: sıçtık)

ben küçükken çok salaktım...hayal kırıkları da alçıya alınca geçer sanardım.alçıya alınca değil de bir duble rakıyla biraz askıya alınca belki...o da işe yaramıyor ya işte...neyse...

ben küçükken salak değildim sonradan oldum.
edit:addicted to pain yüzünden

kişinin kendi aptallıklarını bir dönem sonra öğrenip, kabullenme cümlesidir.

mesela ben eskiden çok salaktım çünkü sözlüğe ilk geldiğim günlerde başlık açabilmek için önce ukde vermek gerektiğini zannediyordum. bu sebeple de vermiş olduğum ukdelerin yüzde ellisini ben doldurdum.