26 kasım 2007 led zeppelin londra konseri

insanın gözlerini iki kere yaşatan konserdir. ilk olarak 20 yıl aradan sonra müzik tarihinin belki de en iyi grubu bir araya gelecektir tekrar, bu sebepten ağlanabilir. ikinci olarak ise "neden ingiliz değilim lan ben" ya da "neden ingiltere’de yaşamıyorum lan ben" diye ağlanabilir. ha bir ağlama sebebi daha var ki o da mutluluktan mıdır, gurudan mıdır bilemem ama koskoca led zeppelin 20 yıl aradan sonra ahmet ertegün anısına bir araya gelecektir.

insanın ingiltere de, konser alanında olup da grup sahneye çıktığı sıralarda damarlarda dolaşan asil türk kanının da etkisi ile "babaa büyüksüün!!!" şeklinde yırtınmama vesile olmasını istediğim konserdir. lakin bilirim ki hayatta insanın her istediği ne yazık ki olmamaktadır a.k. evet.

konser esnasında davulu çalacak olan kişi jason bonham dır. evet kendisi bonzo nun mahdumudur.

ben ordaydım derken haklı bir gurur duyabileceğim konser. gitmeliyim, gitmelisin, gitmeli, gitmeliyiz, gitmelisiniz, gitmeliler.