buyukler tarafindan her daim kotu elestirilere maruz kalir bu gencler.bizim zamanimizda buyuklere saygi vardi, biz babamizin yaninda ayak uzatmazdik, biz annemize karsi gelmezdik, biz ogretmenimize saygi gosterirdik, biz soyleydik, biz boyleydik...
sayin buyuklerim biz sizin sandiginiz gibi kotu cocuklar degiliz.biz babamizin yaninda ayak uazatabiliyorsak saygisizligimizdan degil.onunla olan samimiyetimizden, onu arkadasimiz gibi gormemizden ki sizin zamaninizda aranizda her zaman bir mesafe vardi.sanki iki yabanciydiniz.annemize karsi gelmiyoruz biz.sadece bizim de dogrularimiz var ve bunu gostermek istiyoruz karsi tarafa.bunu yaparken aslinda kabalik yapmiyoruz.sadece annecigimiz kendi gencligi ile kiyasliyor bizi.hal boyle olunca da gunah kecisi biz oluyoruz.ogretmenlerimize saygimiz sonsuz.fakat bizim de kendimize gore bir terazimiz var.karar vermeden, yargilamadan once olcup biciyoruz.bir elemeye tabi tutuyoruz, nihayetinde saygi duyulmasi, sevilmesi gereken kisileri basimizin ustune tac ediyoruz.
biz sizlerin sandigi gibi akli bir karis havada inanlar degiliz.sadece o aklimizi kendimize gore yerş geldigi zamanlarda kullaniyoruz.hal boyleyken boyle.surc u lisan ettiysem affola...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?