veronika’nın üçüncü yaşamı
lili’ye
bir dize burkulup düştü dizlerine ve
kaldırdın düşlerine sokma çıkma yasağını.
sonra çekip uzattın saçlarını, başında
tinerci bir çocuğun esrikliği, saçlarındaki
trafikte sıkıştı ruhunun parmakları. oysa
yanlış adreslerde kaybolan mektubun
uğradığı son yerdin ve üşüdüğü rüzgar-
gülü handiyse dönmüş mevsimin ki,
yıkıyorsun- suskunluğunu sesinin.
ve yelkovan sessizce geçiyor yanımızdan.
ben çifte yaşamıyla saklıyorum
içimden içine savrulan veronika’yı.
ama bir cinayet gibi istemesek de kendisine
dönen faili, her öldürüşünde bize dönen ve
uzun süren bir intihar oluyort yaşam.
saçlarının tokası gibi akıyor düş-
gülü handiyse açmış bahçenin ki,
susyorsun- yıkıntısına bedeninin.
sonra hevesini saklıyorum, incinmiş
ve incil’e bürünmüş kalbinin.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?