" benim yazarlığımdan daha önemlisi günlük yaşamımdır."
hakkının verilmediğini düşünüyorum. bana kalırsa; türk edebiyatının en zayıf halkalarından biri olduğunu düşündüğüm roman yazarlığı alanında kendi döneminin en iyilerindendir. hatta bugünün de en iyilerinden biridir.
3 romanını da tek nefeste okuyabilirsiniz. ilginç olan şu; bu kitapları birkaç ay sonra tekrar elinize aldığınızda yine aynı heyecanla ve yine tek nefeste okuyabiliyorsunuz.
şöyle de bir tespitim var; aylak adam’da da anayurt oteli’nde de canistan’da da kitabın ilk sayfasından itibaren sizi esir alan bir duygu var. o duyguyla başlıyorsunuz okumaya ve kitap bitene kadar da kurtulamıyorsunuz ondan. bazı romanlarda gördüğümüz parçalı yapının tam tersine inanılmaz bir bütünlük hakim. kitabı okumanızın üzerinden yıllar geçtiğinde olayları ya da diyalogları unutuyorsunuz belki ama o duyguları -romanın ruhunu- asla unutamıyorsunuz.
keşke bu kadar az yapıt vermeseydi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?