ozellikle universite ogrenciligi esnasinda hayata dair cektigim unutulmaz fotograflarinicinde bunlarin yeri apayridir.
sabahin safak vakti, uykunuzdan, ne dedigi pek anlasilamayan megafondaki sesle uyanmak,
-hede firmasinin degerli yolculari hode dinlenme tesislerine hos geldiniz. otobusunuz yarim saat dinlenme ve ihtiyac molasi vermistir.ihtiyac sonrasi otobusteki yerlenizi almaniz onemle rica olunur, tesislerimizi tercih ettiginiz icin tesekkur eder hayirli yoculuklar dileriz, caylar sirkettendir.ama bakin nasil ezberlemisim, yillarca uzerinde calisilan hedeler unutulmuyor demek ki...
neyse, bu fotograflarin icinde bana cok enterasan gelen bir tanesini paylasmak istiyorum.
her cesit yemegin sunuldugu camekan seklindeki dolaplarin onunden gecerken, sabah oldugu icin, insan birakin yemesini, gormek bile istemez o yagli yemekleri...cok cogu, alirsin bir simit veya pogaca yaninda cay,oturur yersin di mi?
yurdum insanlarindan bazilarinin, sabahin bes veya altisinda, o yagli yagli musakkalara, imam bayildilara, karni yariklara, biber dolmalarina, tas kebaplarina, kuru-pilavlara, hayatlarinda hic yemek gormemis gibi buyuk bir aclikla saldirip, o erken vakitte bunlari buyuk bir istahla mideye indirip, uzerine de irmikle yapilmis revani turu bir tatliyi yedikten sonra...
daha yedi veya sekiz saat kadar, nasil yolculuk yapabildiklerini hala cozebilmis degilimdir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?