yazarken, öylece yığılmış buldukları andan itibaren tüm sevilenler gelir akla. bir zamanlar sevilmiş olanlar ve hala sevilenler. hem bulanlar hem de öldüğünü öğrenenlerin yüz ifadesi getirilir teker teker göz önüne. bir şarkı eşliğinde yaşanır tüm bu olası merasim."ölümümden kimse sorumlu değil" diye bitirilen mektuplar. sırlarıyla gider insan, hep böylesini tercih eder nedense. eğer gitmekte ısrarlıysa.neden yırtılır bilinmez, "yaşanacak daha güzel günler var" diye düşünülür.ama hep bir ölüm ya da sevdiğini bir şekilde kaybetmek yazdırır bu senaryoyu.hazin son ya gerçekleşir ya da buruşturulup bir güzel çöpe atılır. doğrusu da budur. evet.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?