yavuztürk mahallesi

uskudara bagli olmasina ragmen umraniyeye daha yakin olmasi ile dikkat ceken minik varosumuz anadolunun dort bir yanindan gelen insanlara kucak acar .onlari hep izler:evlerinin ikinci katini atip alacaklari 150 ytllik kiraya sevinirlerken,yeni aldiklari dogan gorunumlu sahinlerine ilk hevesle binip gezmeye giderlerken,cocuklarini 70 kisilik siniflara kendilerininkinden daha iyi bir gelecek umuduyla gonderirlerken,o yetmis kisilik siniflardan birinden birileri anadolu lisesi kazanirken ,hala evlenirken kinagecesi duzenleyen insanlara sokaklarinda yer verirken,baharda sokak aralarinda kadinlar hali yikarken,cocuklar merkezdeki apartmanlara inat hala sokokta misket oynarken,ip atlarken...her guzel seyi izler,her kotu seyi izler,imarsiz binalar onun sokaklarini dolduruken o da insanlarinin kalbini herseye ragman hayatta kalinabilinecegi umuduyla doldurur.ne bi tiyatrosu ,ne sinemasi,ne de halk egitim merkezi olmasa da evler okullu genclerle ,bilgisayarlarla doldukca canliymis gibi sevinir ve kisin cigerlerine cekmek zorunda kaldigi kuruma biraz daha katlanabilir.her sabah 14yye ya da 11yye insanlariyla birlikte o da sikis tepis biner.okullular onu okullarina, ise gidenler islerine tasirlar.aksama kadar onlarla beraber yorulur ve karanlik bastirinca onlarla beraber ,uskudar belediyesiyle beraber, milletvekilleriyle beraber uyur...