yaran fıkralar

daha once yazilmi$ mi bilmem, u$endim aramaya, ama yazilmi$sa da yeniden hatirlamak halen guldurebilir insani. buyurun;

iyi ki düğünümüzü belçika’da yapalım demişsin goncagül..!

- güzel oldu, değil mi muhittin?

- evet canım, herkes dışarda evleniyor, bizim neyimiz eksik?

- beni kırmadığın için teşekkür ederim.

- sen istersin de ben yapmam mı bitanem?

- muhittin, sana geçmişimle ilgili bir şey anlatmak istiyorum.

- önce duvağını çözseydik goncagülüm.

- çözeriz, dur bi... çok önemli bu.

- e, ama sırası mı şimdi? neyse, anlat bari.

- ben küçükken tecavüze uğradım.

- çok üzüldüm bebeğim. ama şu an kendini iyi hissediyorsan önemli değil. -

şimdi iyiyim de bunları bilmen lazım.

- yakınlarından biri tarafından mı?...

- yok, bi bakkal vardı bizim mahallede...

- bakkal mı?

- evet. elma şekeri satıyordu, güzel çikolatalar filan.

- eee?

- işte, bir gün bana, tarık depoya gelsene dedi.

- tarık kim?

- anlatacağım bir tanem, sakin ol bi.