bir özdemir asaf şiiridir.
çırılçıplak bir kadın
iniyor güzellik dağlarının
esmer akşamlarından,
yalnızlığının ve yalanlarının
karanlık uykusuzluklarına.
ellerinde yapma çiçekler
çiçekler yalana ve ölüme yakın
kadının sakladıklarının
günlere gecelere bölünmüş
üşümüşlüğü
bakın
sizlerle,
yapma çiçeklerle örtülmüş.
yapma çiçekler
kadını kırmayın, rahat bırakın.
yapma çiçekler
solan renkleriyle ellerinde kadının
bunu bilmeyecekler.
yapma çiçeklerin renkleri soluyor
kadının ellerinde
ah o çılgın renkler
kadının gözlerinde
soldukça kadın daha da esmer
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?