yabancı dilde eğitim

genis, cok genis bir hadisedir.
ama bir yerinden baslayalim.

ilk olarak teknik egitim ve sosyal egitimdeki yabanci dil farklidir. teknik egitimde kullanilacak yabanci dil kisiyi en yeni gelismelerin yaninda tutucaktir. zaten kullanilan terimler bir ulkeye degil, bir dunya diline aittir. (bu dunya dili hangi teknik alan olduguna gore degisir, mekanik muhendisligin bir cok dalinda almanca, elektronik alaninda ingilizce, polimer diziliminde hollandacadir) zaten dikkat ederseniz bu dallarin egitimleri dunyanin hemen her ulkesinde yabanci dille yapilmaktadir.

tarih gibi, cografya gibi derslerin ise yabanci dilde ogretilmesi hem cok zordur, hemde gereksizdir. kazandiracagi sey dusuktur.

simdi gelelim yabanci dil egitiminin nerede yapildigina...
lisedeki yabanci dilde egitilmis biri olarak lisedeki egitime karsiyim kisisel olarak, herkesin bir yabanci dil bilme geregi olduguna zerre kadar inanmiyorum. burada unutulmamasi gereken nokta bir dil ogrenmekle o dilde egitim yapmak arasindaki farktir. bir yabanci dil ogrenmek (iyi ogrenmek) o dil ne olursa olsun kisiye bambaska bir bakis acisisi acar, ozellikle altlarinda genis kultur barindiran latince, cince gibi diller sadece bir iletisim araci degil, bir dusunce sistemi ogretirler.

gelecek kutuplasmada, araya duvarlar ormede degil, iletisimde ve beraber calismadadir. iletisim yanlisi bir adam olaran ve 4 dili cat pat konusan biri olarak soyleyebilirim ki yabanci bir ulkede tranvayda yaninizda oturan yasli adamla konusmak, almanyada biletiniz olmadigi icin olay cikaran tren gorevlisine derdinizi anlatabilmek guzel seydir.

yabanci dil ve egitim cok keskin bir konudur. ne yapildigina dikkat edilmesi gerekir, aksi taktirde hic karsilasilmak istenmeyecek sonuclar kacinilmazdir. turkceyi adam gibi ogrenmemis birine bir yabanci dil dayamak kerizligin daniskasidir ya, temsilci olarak yetistirilen, gittigi ortamdaki insanlarin gozunde "turkiye"yi temsil edecek insanlarin iyi seviyede dil yeteneklerinin olmasi onemlidir. uluslar arasi bir ortamda eaaa oeee diye konusan bir grubun ortasina cikip dusuncelerini, bildiklerini anlatabilen, diger insanlari kendi dusundugu yolda yonlendirebilen kisinin benim gozumdeki turkiye’ye katkisi en son masada tek basina oturan adamdan cok daha buyuktur.