van kedisi

kendi familyasindan neredeyse ayri bir tür olarak kategorize edilesi sevimli,sevimli ötesi,şirin yaratik...
bu kedicik sahibine olukça bağlidir ve yine sahibinden komut almadikça da dişariya çikip yaramazlik yapmaya kalkişmaz.
evet farkli renkli gözleri vardir ama gözlerinin rengi her neyse oldukça hisli bakar böyle.
bir şey istedi mi insanlara has bir edayla cilve yapar,karşi taraf karşi koyamaz isteklerine.
zaten belli bir müddet sonra kendi dilini sahibine bi güzel ezberletir tavirlariyla.
evde herhangi bir kavga,tartişma olduğu zaman da sessiz bir köşeye kaçip aci aci miyavlamaya başlar,şeker şey....
eve gelen yabanci yüzleri hemen farkeder,huysuzlaşir,asabileşir.ama bundan alınmasın diya yabancıdan kaçar,gider kendi yavrularıyla ilgilenir,onlarla ounlar oynayıp stres atar.
öğünlerini geç verince darılır hemencik,aç olduğu halde yemeğe üşenmez aradan belli bir müddet geçer,sonra utana çekine yemeğe başlar,
(bkz: yirim ben onları)