ustinsan

"haydi haydi, ey üstinsanlar! ancak şimdi insan, geleceğin doğum sancısındadır. tanrı öldü, şimdi dileriz ki üstinsan yaşasın." demiştir. bu sözünü de şöyle devam ettirmiştir, "hiçbir adalete sığmayan, sayısız çatışma ve acılar iyi bir tanrı’ya nasıl mal edilebilir?"

burada anlatılmak istenen, insanın karmaşası tanrının ölümüyle anlaşılır hale gelecek ve insan, o doğum sancısından kurtulup üstinsana ulaşabilecektir.

ona göre insan, uçurumun üstünde hayvanla üstinsan arasında gerilmiş bir iptir; tehlikelidir.

soyluluğu yeniden ele almıştır filozofumuz. son insan, yani bizler, soyluluğun maddi değerler kapsamında olduğuna inanırken onun üstinsanı kendini, inandığı bir takım şeyler, önemli olaylar ve/veya girişimler için feda edebilecektir, onun için soyluluk budur.

üstelik bu soyluluk, halkın içinden birden bire yıldızını parlatan bir yönetici, bir diktatör; hitler değildir. batılı demokrasinin temelinde dinden doğmuş kapitalizmin yattığını söyler. bu yönetim anlayışı da 19. yüzyıl burjuvalarını ve sanayi kölelerini barındıracaktır. insan eşitliğine inanmaz -ki zaten değilizdir-; çünkü eşit olacak kimseler üstinsanlardır.

"eminim benim üstinsan dediğime siz şeytan diyeceksiniz" der; yanlış anlaşılacağını belirtir burada, haklıdır da. yanlış anlayıp onun üstinsnaına biz hitler demekteyiz.

gerçekleşmesi için biraz daha zaman gerekmektedir bu kavramın. şu anda olacak iş değildir. olsa pek güzel olabilir.