ufurukcu

(bkz: nine)

evet öyle. bak şimdi rahmetli olmadan önce böyle dizine yatırır, saçımı okşayıp, bir yandan dudaklarını kıpırdatarak sessiz perdeden bir dua mırıldanır, duanın arasında da böyle yüzüme doğru nefesini üflemek marifeti ile beni bilcümle nazarlardan korurdu. ya da ben bunun böyle olduğuna inanarak(çocuk saflığı işte ne yaparsın?) rahatlar, dizleri üzerinde uyuyakalırdım. güzeldi yani. bir de saçlarımda bit ayıklama canlandırması yapardı ki; o başka bir başlığın konusu.

insana yaşlı olmanın da ayrı bir güzellik kattığını düşündürdü şimdi bana!