türklerin ya doktor ya muhendiş olması

türkiye nin giderek yozlaşmasının ve muassır medeniyetlerin gerisinde kalmasının nedenlerinden biri.

aileler çocuklarının üretken bireyler değil de para kazanan ve ana-babalarına paye kazandıran reklam malzemesi robotlar olmasını istemekte, bunu küçük yaştan çocuklara empoze etmekte, edemezse de çocuğu zorlamaktadır. onlara göre başka insanların iyi dediği meslekler iyidir. çocuğun hangi mesleğe yatkın ya da istekli olduğu hiç önemli değildir.

çocuk tiyatrocu olmak istiyorsa ailesinin zoruyla mühendis olacaktır, zira tiyatrocu kızların hepsi orospu, erkeklerin hepsi de ibnedir; çocuk fotoğrafçı olmak istiyorsa aile zoruyla işletmeci olur çünkü fotoğrafçılar aç gezmektedir; çocuk futbolcu olmak istiyorsa aile yönlendirmesiyle hekim olur, futbolcular ittir... bu daha gider...

memleket verimli tiyatrocular, fotoğrafçılar, sporcular kazanacağına verimsiz mühendisler, işletmeciler ve hekimler kazanır.

oysa ki, çok kazanan değil, işini seven insan verimli olur.

işin daha komik yanı, ailelerin o kadar tuttuğu meslek grupları gerçekte sanıldığı kadar para kazanamamakta ve saygı görmemektedir.

neticede eğitime harcanan onca para da heba olmuştur.