kucukken, mahallemize yakin olan cumartesi pazarinda pazarcilarin beni cagrima unlemidir sucu cocuk. dolaba koydugum suyu buz gibi soguk sudan iceen naralariyla satarken amacimin ne oldugu halen hatirlamis degilim aslinda. annem cok kizardi su satmama. zaten yaptigim is bir sure sonra amme hizmetine donusmustu. cunku pazarcilar suyu icip beni kovarlardi para vermeden. ben de eve gelip siseyi degistirip tekrar cikardim pazara. kucuk yasta gozumu para mi burumustu, o yasta kendi ayaklarim uzerinde mi durmaya calisiyordum hatirlamiyorum. bildigim bir sey var ki herkes benim gibi keyfe keder yapmiyor bu isi. su satarak evine bakmaya calisan cocuklar hala aramizda yasiyorlar.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?