merhaba, efenim bundan 10 yıl önce üniversitenin araştırma amaçlı kurduğu bir şirkette staj yapıyordum. bunlar cumaları öğle arasında film etkinliği düzenlemekteler, bizim mühendis supervisor film araştırıyor bugün ne izlesek diye, requiem for a dream filmini buldu. ben de çok önceden izlediğim için veya o anki saflığımdan filmi mal gibi izledim güzel film dedim. bizim mühendis supervisor da benden aldığı gazla bu filmi seçti. öğle arasında da filmi zaten izlemiş olduğum için veya bir işim olduğundan beraber izlemedik, yemekten sonra işe geldiğimde toplantı odasından (o anda film odası) çıkıyorlardı, hepsinin suratı hoş olmayan bir ifadeye bürünmüş ve yaşama sevinçleri ellerinden alınmış gibiydi. özellikle bir bayanın surat ifadesini hala unutmuyorum. meğersem, artık nasıl duygulara girdilerse, daha fazla izlemeyelim diye filmi yarıda kesmişler. o gün çalışabildiklerini sanmıyorum. ben sonradan niye bunlara böyle oldu diye hızlıca izleyeyim dedim, özel sahneler tüm iğrençlikleri görünce, farkında olmadan adamları nasıl bir ateşe attığımı fark ettim. hala daha aklıma geldi, yazasım geldi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?