spoiled

yagmurlu bir ankara gecesinden bulutlu bir istanbul sabahina acildi gozlerim.oyle ali$mi$tim ki yanimdaki varligina, yoklugunla afalladim.nasil ki son 4 gun dunyalari vermi$tin ya hani bana, "istanbul’a gidecek yolcularimizin otobuslerine binmeleri rica olunur" anonsu ile yitti gitti elimden dunyalar ve kainat.gelirken bir $eyler yazmak istedim sana dair, cok sarsiyordu sensizligin ta$li yollari, yazamadim.aklimda biriktirdim hep seninle alakali guzel du$unceleri, yuregimde biriktirdim sana olan a$kima dair olan tum carpintilari, kulagina soyleyecektim bunlari, oysa sen yoktun yanimda, irkildim.

sana yeniden kavu$mam icin gecmesi gereken gun sayisini saatlere boldum ve ya$adigim her saati du$uyorum bu totalden.biliyorum kendini avutmaktan ote bir yol degil bu fakat insanin hayallerinden ba$ka neyi var ki elinde bu hayatta.raki ile $algamin harmanlandigi fasil ak$amlari geliyor aklima da olumcul bir hasret kapliyor icimi, tavlada bana rakip olmak istemen gibi utopik fikirlerin geliyor aklima da hafif bir tebessum yayiliyor dudaklarima.oysa ikimiz de biliyoruz ki sirf sen uzulmeyesin diye iki mars bir oyunla verirdim o tavla partisini sana.

ankara’nin koyu gri ak$amlari hicbir zaman bu kadar guzel gozukmemi$ti gozume ve ankara’nin puslu havasi hicbir zaman bu kadar guzel kokmami$ti burnuma.sana a$ik olmakta ne kadar hakli oldugumu hic bu kadar icten hissetmemi$tim 3 senedir ve 3 senedir hicbir zaman gidi$ler bu kadar dokunmami$ti yuregime.

al bu yurek senin.
al bu adam senin.
al i$te, buradayim.
benim oldugun kadar seninim
senin oldugum kadar benimsin.
her $eyimsin.