sevdigi yemeği sona saklayan insan modeli

şöyledir;örneğin açık büfeden tabağına doldurduğu yiyecekler arasında en bayıldığı,en sevdiği yemeğe hiç dokunmaz.önce diğerlerini bitirir sonra onu yer.daha küçük düşünürsek,mesela ekmek arası bir şeyler atıştırırken sandviçin en güzel tarafını en son ısırır.

kötü tarafları da vardır tabi bu huyun.bir bisküvi tabağından bir şeyler atıştırırken her zamanki gibi en sevdiği bisküviye hiç dokunmaz,sona saklar onu.tam mutlu sona yaklaşmışken yolunu şaşırmış,kendini bilmez bir arkadaş/kardeş gelir yer o bisküviyi.işte an çok kötüdür.en çok yemek istediği şeyi yiyemediği gibi daha önce yedikleri de burnundan gelir.