ruh çağırma diyalogları

insan: ey ruh geldiysen murat de
ruh: murat
insan: koyim de tur at ehuehueheuehu

insan: ey ruh
ruh: efet
insan: bi tost bi kola

insan: ey ruh
ruh: ne vardı
insan: ruhkeye dördüncü arıyoz da

insan: ey ruh
ruh: buyrun benim
insan: hönk

insan: ey ruh
ruh: imdaatt!

insan: ey ruh geldiysen haber ver
ruh: kusura bakma abey. mesai bitti. yarın uğrarım.

insan: ey ruh geldiysen haber ver
ruh: geldim
insan: abi n’olcak benim bu halim bee... seviyorum uleeyynn.
ruh: ben de ruh olmadan önce senin gibi rakı masasında ruh çağırmıştım. bilmem anlatabildim mi?

insan: ey ruh
ruh: vaay. yok mu bişiler şööle kafamızı bulalım.

insan: ey ruuh geldinmi
ruh: baba izin içerde çekmiyo. masayı balkona çıkarın

insan: ey ruh geldiysen haber ver
ruh: kusura bakma canım benim yengenle beraberim. az işim var.
insan: pardon baba. sona uğrarsın. biz de ortam kurmuştuk ta senden bahsediyoduk. hadi yengeye selam.

insan: ey ruh.
ruh: söle yavrum
insan: geldiysen defol git. korkmaya başladım

insan: ey ruuh!
ruh: başlıcam ruhunada ha! biri amerikadan biri japonyadan biri türkiye den çağırıyo. istifa ediyorum lan.

insan: ey ruh geldiysen ses ver
ruh: bir taş attım pencereye tık dedi. anası çıktı ruh ikizimyok dedi...
insan: defol nan

insan: ey ruh geldin mi
ruh: geldim sorun mu var nan ne bu ya zırt pırt ta çağırılmaz ki ruhuz diye hor görmeyin nan. biz de bir zamanlar insandık!
insan: tamam bişi demedik