o koltukta rteden önce oturanları da beğenmezdik ama onlarda bir devlet adamı ağırlığı vardı, oturduğu koltuğun saygınlığına yakışmayacak şeyler yapmazdı eski başbakanlar.
bu duruma ilişkin olduğunu düşündüğüm ali sirmen’in 11 şubat 2006 tarihli yazısının bazı kesitlerini yazmak lazım diye düşünüyorum.
...kuldan vatandaşa geçerken "hazretleri" dönemi yaşandı. iktidara korku ile karışık saygı, herkesin yüreğine işlemişti. geçiş o denli kolay olmuyordu...
...başvekil ya da hariciye vekili hazretleri dönemi de geride kaldı. çok partili rejime geçtik. "beyefendi" dönemi başladı. artık başvekil(ki zaman içinde başbakan olmuştu) vekiller yani bakanlar da beyefendi idiler. gerçi zaman zaman beyefendilik sınırlarını aşan ifadekler ve eylemler olmuyor değildi ama yine kalıplar, kıyafetler ve genelde davranışlar beyefendi sıfatına uyuyordu. beyefendi dedin mi, başbakan menderes anlaşılıyordu...
...onlardan sonra "gardasim" geldi... ardından "sayin" dönemi geldi... "abi" dönemi arkasından geldi. türkiye’yi fena halde deldi...
...geride kaldı bütün bunlar. artık "ulan be!" devrini yaşıyoruz. şimdilerde söylem "ulan be!" dir ve pek de muteberdir
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?