periyoldik tablo

duygu öktem’dir. bazen şiir. bazen emma.

burada olamıyorsan elektron ol.
protium soğukluğunda,
tek.
ne koku, ne tat, ne renk.
yine de yanıcı
tüm o git-geller,
arkamdan çevrilen işler.
içim-dışım, dışım-içim
bir değil, bil.
yörüngesizliğimin eşiti ve eşiği
merkezcil ve merkezkaç kuvvetin.

burada olamıyorsan karanlık ol.
değişen mevsimlerim,
aylarım ve başları.
dalgaları ve ışınları durdururum.
bose ile einstein yoğuşsun,
sıfırı sustururum.
serviksin sonundaki ışık
sönük.
sigaramın ucu 426.85 kelvin.
depreşiyor, deviniyor, deliniyor derim.

burada olamıyorsan yukarı ayrancı ol.
katli vacip çocukluğum.
azurit parkelerdeki
kalsiyum sülfat lekeler
gözyaşlarımla karışmadan önce
kristalize.
zayıf kemikli bileğimdeki aurum künye
çatılara takılmış.
tüm şehir gibi elimin altında
uzaklaştıkça küçülen görüntün.

hep burada olamıyorsan geçmişim ol.
peristaltik hareketi
engellenemez toprak,
üreyen saprotroflar.
çürüyen belleğim, benliğim, bedenim.
avuçlarımdan dökülüyor
granüllerim,
katsayılarını yitirdiğim gelecek.
madem burada olamıyorsun,
fütur-suzluğum ol.