orhan pamuk

turk filmlerinde ki, saf kor kiz gibi bazi seyleri gormemek, gormemezlikten gelmeye luzum yok.
kimse bu adama ’aykiri’ oldugu icin tepki koymadi. edebi yonune, saibeli olmasina ragmen, kimse laf etmedi.

bu adama tepkim ’aykiri’ligini bati’nin elinde bir koz gibi kullandirtmasidir. bagrindan ciktigi toplumu menfaat ugruna bir cirpida satmasinadir. sohret ugruna yaptigi aciklamalardir. bati’da nasil populer olunacagini bildigi ve bunu uyguladiginadir.
kutluyoruz bu adami... yilmadi, yikilmadi azimle bati’nin agiziyla konustu. ve sonunda odulunu aldi. aferim ona...

ayrica bu adama ekstradan kizmami saglayan bir neden de kuresellesme surecinde agir darbeler yiyen, ulusal sinirlarin hic bir zaman kalkmayacagi dunyada batiya koz vermesidir. bizde isterdik sinirlar olmasin herkes kardes olsun. ama dunya o kadar acimasiz ki... dunya o kadar menfaat uzerine kurulu ki... sormayin gitsin... ayrica ulusal sinirlarin kalkmasindan bahsedip, halklarin kardesliginden bahsedip, milliyetciligi yerip, kendi milletine! uluslararasi kiraz festivalinde bile sanat odulu verememis kisiler’den bahsetmek hic birbiriyle celismiyor... ne demek ya kendi milleti? hani sinirlar, millet ayrimi kalkiyordu?..

evet kiskaniyorum pamuk orhan’i. midesini kiskaniyorum. ben onun gibi bati’nin kicini yalayamazdim...

(ah canimiz cigerimiz, gozumuzun nuru, fransa’nin aldigi karari dogru bulmuyormus. ah canim benim. gerci hakli adam ya neyse. halkiyla barisacak galiba sekeroglan.)