metin altıok’tan:
ben alıştım elin
alkış tutmasına,
küfüne emeğin,
akarsuyun pasına;
yüreğime ısırgan
bir hüzün de dolsa.
benim sevdamın
burgaçlanan yarası,
bu yetim güzle,
öksüz kış arası;
güldürür ancak
bir piçi olsa olsa.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?