noel ağacı

noel senlikleri sirasinda isik ve suslerle donatilan agaca denilmektedir. yaprak dokmeyen agaclari ve celenkleri olumsuz yasamin simgesi olarak kullanmak, eski misirlilarin, cinlilerin ve yahudilerin ortak bir gelenegi idi. avrupali putperestler arasinda yaygin olan agaca tapinma, hristiyanligi benimsemelerinden sonra, iskandinavyalilarin seytani korkutup kacirmak ve noel zamaninda kuslar icin bir agac hazirlamak uzere ev ve ambarlarini yilbasinda agaclarla donatma gelenegi biciminde surdu. almanya’da da kis ortasina rastlayan tatillerde evin girisine ya da icine bir yule (yeni yil) agaci konuyordu.

gunumuzdeki noel agaci almanya’nin batisindan kaynaklandi. ortacagda adem ve havva’yi canlandiran gozde bir oyunun ana dekoru, cennet bahcesini temsil eden ve uzerinde elmalarin bulundugu bir cam agaciydi. adem ve havva yortusunda (24 aralik) almanlar evlerine boyle bir cennet agaci dikerler, uzerine momunyon’daki kutsanmis ekmegi simgeleyen ince, hamursuz ekmek parcalari asarlardi; bunlarin yerini daha sonra degisik bicimlerdeki corekler aldi. ayrica bazi yerlerde hz. isa’yi simgeleyen mumlar eklendi. noel mevsiminde agacla ayni odada noel piramidi de bulunurdu. 16. yuzyilda noel piramidi ve cennet agaci birleserek noel agacini olusturdu.

ingiltere’ye 19. yuzyil baslarinda ulasan noel agaci, kralice victoria’nin esi alman prens albert’in destegi ile bu yuzyilin ortalarinda yayginlasti. o donemde noel agaclari, dallarina kurdela ve kagit zincirlerle asilmis mum, sekerleme ve keklerle susleniyordu. gocmen almanlarin kuzey amerika’ya 17. yuzyilda goturdukleri noel agaci, 19. yuzyilda moda oldu. gelenek avusturya, isvicre, polonya ve hollanda’da da yaygindi. japonya ve cin’e 19. ve 20. yuzyilda amerikali misyonerlerin tanittigi noel agaclari ince islenmis kagit suslerle donatiliyordu.