nevrotik sayıklamalar

hani demiştin ya, aşk yok... hani demiştin ya bakacak ve sabaha kadar ağlayacak bir fotograf bile yok! hani demiştin ya acıtır aşk!...
bilirim o duyguyu, ben çok yaşadım... insanın her içtiğinde aklına gelir, yüreğini sızlatır o yok dediğin aşk! birşeyler yazmak gelir içinden, kaleminden hep aynı satırlar dökülür! sabahı sabah ettiğin gecelerde, gözlerindeki yaş tükense bile, yüreğine akıtırsın yaranın tüm zehrini! yudum yudum... her yudumda kanar gönlün!
düşünmekten yorgun düştüğünde gözlerin kapanır ve bilirsin ki aslında gözlerini kapattığın an onunla birlikte olacağın andır. çünkü ancak rüyalarda buluşursun onunla... huzur dolu uyursun belki ama uyandığında yine aynı acı tüm benliğini sarar!
günlerce, hatta haftalarca tekrar gelmez bu nöbet, uğramaz yüreğine... fakat yine bir gün gelir ki, o aşk yine o yürekte sabahlar...
hiç böyle bir aşk yaşadın mı bilmem! ama ben senin bulamadığın o fotografa bakıp sabaha kadar ağladığımı bilirim...