nevrotik sayıklamalar

uyandım.aşina mısınız bilmem fakat kafanın yataktan kaldırılamadığı bir an vardır ya...öyle olmuştu.karşı otelin kendine dj diye hitap ettiren adamı yılların vazgeçilmezi makarena adlı parçayı yüksek dozajda kulağımıza veriyordu.bu arada yıl 2008 nasıl oluyor da bu şarkılarda hala coşabiliyor bu turist topluluk anlamıyorum.sabah ereksiyonuydu,yatağı düzelmekti ,çişti,banyoydu falan filan derken televizyonu açtım..esra ceyhan çok kilo almış canımı sıktı kanalı değiştirdim.hem bu medya dünyası insanı bu kadar salak yerine koyuyor ya ona üzülüyorum..yazıyorlar elim bir senaryo nerede okumamış cahil kimse buluyorlar..ışıklar,kameralar derken elerine verilen repliği okuyor hoop al sana ’yazık ’ ayy vah vah dedirten olaylar sisilesi... yurdum insanı üşenmiyor oturuyor tartışıyor.’sikerim ’ diyerek belgesel kanalı açtım.baktım çitaların hiç bir magazinsel sorunu yok.özel hayatlarına girmelerini yanlış buldum sonra o kanalı da değiştirdim.baktım izleyecek bir şey kalmamış.kapadım televizyonu.oturup üzerine düşündüm.kutu gibi bir şeyin içerisinden dünyanın nimetlerini bir de artislik yapıp beğenmediğimi değiştirerek artis bir biçimde oturduğum yerden izliyorum.oha yani çok teknolojik geldi birden.eski insanları düşündüm şanssızlık mı acaba onlarınki dedim kendi kendime.ama esra ceyhanı tanımadıkları için şanslı oldukları ortada olunca gülümsedim.hemen geçti gülümsemem.telefonuma mesaj geldi..sevgilim diye sevinerek açtım.evet ondan gelen bir mesajdı.tatilin son günleri diye ailesine vakit ayırıyordu bu yüzden saygı duyuyordum uzatmadık mesajlaşmayı.ama yinede her telefonuma mesaj gelişinde seviniyordum vakit bulabildi diye...bak konudan uzaklaştım şimdi.sevgili diyince akan sular durur oldu bende.anlamadığım bir çeşit bağdan dolayı canım onsuz bir şey çekmiyor.çok yanlış bir şey bu!!aman siz yapıp bunu marifetmiş gibi benimsemeyin.ben aşığım çok olur öyle..çocukluğumda izlediğim superman aklıma ilişti şimdi onun çok etkisinde kalmıştım.babamın gözlüklerini takıp,beyaz gömlek giyip,sokağa çıkardım..neymiş? clark kent olmuşum.. içimde tabi,ki tayt taytın üzerinde beyaz don,ve gömleğin arkasından bariz belli olan benim pelerin diye adlandırdığım fakat orjinalinde ipek eşarp olan şey boynuma bağlıydı ...ben ne yapıyordum sokakta soyunuyor superman oluyordum..belki de kurtarmak istediğim bir durum vardı.ben küçükken çok salak değildim.superman olduğum zaman kurtarmak istediğim bir durum vardı..yoktu diyemez kimse..kime göre neye göre yoktu?ama ne oldu sonra ben power rangers olmaya karar verdim.sebebi superman in yayından kalkmasıydı.yoksa hep superman kalabilirdim....şimdi tekrar telefonum öttü sevindim sevgilim diye...açtım mesajı vakıfbanktan gelmiş.hayallerim suya mı düştü? hayır sadece telefonumu iletim mesajlarına kapattım...