necip fazıl

süleyman demirel’e itafen yazıldığını düşündüğüm bu şiirin şairi,büyük üstad.

süleymanname

sen gül diyarının yapma gülüsün!
aynı yapmacıkla çoban sülü’sün!
yoktur izlediğin bir dava yolu;
bir bu yan, bir şu yan, büküntülüsün!
türk’e zıt sermaye merkezlerinden,
bir zikzaklı yolda hep, güdülüsün!
milli yekparelik gelmez işine;
bu yüzden parçalı, bölüntülüsün 1
ve devlete mason biraderlerin
tam da maslahata denk ödülüsün!
ne sır sendeki bedava oluş!
problemler içinde en müşkülüsün!
fikir dağlar boyu kocaman kitap;
sen de o kocaman kitabın bir virgülüsün!
böyleyken ustasın gözbağcılıkta;
cüceler sirkinin baş herkülüsün!
gözyaşı ve çığlık vatanında sen,
hüzün bahçesinin şen bülbülüsün!
büzülmüş susarken mahzun hakikat,
davuldan ziyade gümbürtülüsün!
teokratik rejim olmaz deyip de,
peşinden müslüman görüntülüsün!
kolera, vergiler, zamlar, enflasyon;
bir felaketsin ki, binbir türlüsün!
gelirsiz giderli bütçelerinle,
her yıl, milyar milyar köpürtülüsün!
okka okka vicdan satıl alırsın;
topuzu altından oy baskülüsün!
bir gökdelen sanır seni gören göz;
bilmez ki, temelden çöküntülüsün!
büyük kongre, dikiş tutturduğun yer;
meclise gelince söküntülüsün!
bağlısın hak bilmez yeminlilere;
hakkı bilenlerden çözüntülüsün!
üçbuçuk mebusa kaldı diye fark,
kimbilir, ne kadar üzüntülüsün!
millet gökten adam dilensin, dursun!
ümit fakirinin keşkülüsün!
kuzum, senin neren anadolludur?
türk’ e amerikan püskürtülüsün!
farkın şu ki, eski başbakanlardan,
sen o belaların son püskülüsün!
( 1971 )