namaz

rabbin kelamı kur’an-ı kerim de de yazdığı gibi dinimizin temelidir.temelsiz hiçbir şeyin ayakta kalmayacağı gibi yaşamını bu temele bağlamayanın da imanı sağlam ve devamlı olamaz,haram ve harama giden yollara yönelmesi an meselesidir.
namaz ve ibadet sadece cennet için yapılırsa sonuçları hiç farkında olmadan şirke varabilir ki bu rabbin affetmeyeceği diğeri kul hakkı olmak üzere iki günahtan biridir.
namaza rabbin ihityacı yoktur bizim ihtiyacımız vardır.nasıl ki biriyle konuşmak için ya telefon ederiz yada karşımızda olması gerekir, namaz da rabbin huzuruna geçmek secdeye varıp ona en yakın anı en azdından günde 5 kere yaşayabilme şansıdır. zaten o herşeyi gören herşeyi bilendir.ve en önemliside bize lutfettiği bu kadar nimetten sonra şükürünü eda etmek için insana gösterdiği tek yoldur.
sadece tek bir gözümüz bile bize verilen yegane bir nimetken yarattığı onca evren,saymakla bitmeyecek onca nimet için,onun sonsuz merhameti için, sonsuz affı için, sonsuz lutufları için namaz kılmamızı istemesi o nun ne kadar azim olduğunu gösterir.
namazı sadece bir spor olarak görmek; sevginin gerçek anlamını kavrayamayan kişinin formalite icabı sevgi gösterisi yapmasından öteye gidemez.ama bize şah damarımızdan bile yakın olan allah dan hiç birşey gizli kalmaz.