zamanla kendisini asaf’la özdeşleştiriyorum mütemadiyen .
işte birkaç örnek;
*kimsesiz bi adam vardı. hayatındaki tek bayram, kendi adıydı....
*bir akşam üstü yanımızda kimsecikler olmaz: ya da olması gerekenler yanımızdakiler değildir…
*hayat bazılarına mutsuz olmakla duygusuz olmak arasında bir tercih hakkı tanır, daha fazlasını değil”
*uzakları çağırıyordun...üstüme alındım....geldim....bilseydim çağırdığının ben olmadığımı , hiç gelir miydim ?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?