muhte$em yuzyil senaristlerinin en sevdikleri $ey bu olsa gerek.
dizinin herhangi bir bolumunun son sahnesinde hurrem ruya gorur, suluman ruya gorur, pargali ruya gorur, hepsini gectim efsun hatun ruya gorur ama sozde biz bunun farkinda olmayiz. kotu bir hal olur son sahnede, birisi ölür, agir hastalanir, ayilir bayilir bi$iler olur, bir hafta beklersin ve oteki haftaki bolumun ilk sahnesinde hoop bi bakarsin ki her $ey ruyaymi$ aminakoyim.
yani sen kalk muhte$em yuzyil gibi bir dizinin senaryosunu yaz ama dizilerin final bolumlerini baglayama, ruyalara ba$vur. hani bir olsa iki olsa anlarim ama karde$im dizide ruya gormeyen tek karakter sumbul aga kaldi sanirim. her iki bolumden birinin finali bir ruyada bitiyor. hayir bi de iyi bir ruya goren yok lan. misal ben ruyalarimda sari$in ye$il gozlu ince belli uzun boyle ne kadar kiz varsa kendileri ile yakin tema$a halinde bulunurum, ama saray ahalisinin i$i gucu ölümler sava$lar. muhte$em denilmi$ o yuzyila ama baksana birader, kimsede huzur yok lan?
senaristler biraz daha ozenli olsunlar, cizerim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?