mona lisa

neredeyse bes yuzyillik bir efsanedir, tebessum eden bu kadincagiz. leanordo da vincinin bu eserindeki mona lisa’nin yuzundeki, ifadeyi, yorumlamayancevre kalmamistir.
dil bilimciler, bu tebessumun adinin "sfumato" olarak tanimlanmasinda israrcidirlar. sfumato, bulanik, muglak ikircikli anlamlarindadir.
doktorlar ise bu kadinin yuz felci gecirmis olabilecegine dair saptamalar yapmislardir. hatta bunlarin bazilari felcten ziyade on dislerinin kirik olabilecegini, ya da agiz bolgesinden bir darbe yemis olabilecegi konusunda hemfikir olmuslardir.
bu gulumseme muammasinda, en son fikir beyan edenler ise harvard tip fakultesi doktorlaridir. bunlara gore ise tebessumdeki sirrin bir nevi goz yanilmasi olabilecegi, gozun degisik derece ve kontraslarda ilettigi aydinlanmanin, beyin tarafindan farkli algilanabilecegi savini ileri surmuslerdir. bunlara gore; yok iste, once gozlerine bakarsaniz soyle gorursunuz veya once elmacik kemiklerine baksaniz su sekilde algilarsiniz gibi ’hic isi gucu kalmamis’ da hala bunlarla ugrasiyorlar, dedirtecek aciklamalar yapmislardir. daha bunun gibi ne aciklamalar vardir da megabaytlar yetmez bunlari buraya dokmeye
bana gore; leanardo, gercek yasamda, dikkatten kolayca tamamen kacan detaylari, bir sekilde bulup onlari tuvale isleme maharetinde olan, buyuk bir sanatciydi.