love kraft

galler’in asterix, ryan giggs ve bol gollü milli maçlar dışında herhangi bir sebepten nöronlarımızda elektokimsayal reaksiyonlara yol açmadığı şu günlerde, super furry animals, yaklaşık on yıllık birlikteligin meyvesi olan yedinci stüdyo albümü ’love kraft’le karşımıza çıkıyor. rings around the world günlerinden bu yana takip edebildigim kadarıyla, ağustos 2005’te piyasaya sürülen bu albümle, grubun müzik kariyerinin zirvesine ulaştığını söylemek kanımca abartı olmaz. ama beatles’ı dahi ’overrated’ ilan eden müzik tüketicisi için önerim, oasis ya da blur sounduna ne kadar uzaklarsa, bu albümle de aynı mesafeyi korumaları. ilk başta albümün rengini psychedelic-soul tabiriyle geçiştirmek mümkün görünse de, her kulağın kolay kolay hoş geldin diyemeyecegi elekronik tınısı (her albümde olduğu gibi, moog tribute niteliğinde) solist gruff’ın bangor’da bir yunan tavernasında kaybettiği voicebox’ına rağmen yeterince sentetik bir his veren vokali ve grubun her daim arkasında yer alan yaklaşık 100 galliden oluşan koro, psychedelic-soul’dan daha fazla sözcük tüketmenize sebep oluyor. her ne kadar eclipse’deki kadar etkileyici sözler, juxtapozed with you’daki hissiyat ya da golden retriever kadar başarılı bir b-side vaad etmese de, grubun her üyesinden bir parça bulabileceğiniz yegane sfa albümü love kraft. albüme adını veren açılış parçası love kraft, alışık olmadığınız ölçüde farklı bir balad. oi frango sizi radiohead’in kida’de yaptığı gibi nereye gittiğini tam olarak bilemediğiniz enstrumental bir yolculuğa çıkarırken, albümün iddialı parçası, ’sevdiğim sayı 6’ncı parçası lazer beam ile 80’lere şöyle bir uğramak mümkün. ardından gelen frequency kafamızı karıştırsa da super furry animals’ın bu albümle kendi yolunda belli bir olgunluğa ulaştığını (picasso’nun "bir ömür + 5 dakika" espirisi niteliğinde) ve guerrilla ’nın getirdiği ölçüde bir yenilik getirmemekle birlikte, love kraft’in şimdiye dek piyasaya sürülen ’furriest ’ sfa albümü olduğunu söylemek mümkün.