tek kanallı tv’de olağanüstü hal bölgesinden haberlerle ruhumun sıkıştığı çocukluk dönemimde, nedense/nasılsa, kendi halinde, huzurlu, adeta masalsı bir hayatın sürdüğü il olarak aklımda tescillediğim kent.
hiç gitmedim, görmedim. yıllar yıllar sonra çok da samimi olmadığım bir arkadaşım oldu kütahyalı sadece.
bugün sol frame bakınca fark ettim ki, rasim ozan kütahyalı, bu kentin kalbimde ve zihnimdeki aziz imajına zarar veriyor. neyseki epeydir izlemiyorum, silinir gider umarım sesi kulaklarımdan.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?