kürkü için avlanan zavallı hayvancıklardır. günümüz tekstil biliminin ulaştığı nokta gözönüne alındığında kürkü için bir hayvanın canına kıymak en hafif tabiriyle ahmaklıktır, doğal yaşama ihanettir. kürküne zarar gelmemesi için genelde çok vahşice öldürülürler. kutuplardaki kafalarına beyzbol sopalarıyla vurularak komaya sokulan, kendinden geçirilen fokların çoğu zaman canlı canlı derileri yüzülür. diğer zavallı hayvancıklar ise kapanlar ve türlü ıstırap verici tuzaklarda saatlerce korkunç sonlarını beklerler.
kürkü bir prestij ve sınıf nişanı gözüyle bakan zihniyetin sürekli tüketerek finanse ettiği bu katliamlar her nedense bir türlü engellenememekte ve anlamsızca devam etmektedir. ancak kürk kullanmamak ve kullananları bilinçlendirmek tek gerçek önlemdir.
maalesef ülkemizde de durum pek farklı değildir. hayvan hakları savunuculuğu “panter emel” gibilerin eline düşmüş, halkın gözünde büyük imaj kaybı yaşamıştır. (sokak köpekleriyle ilgili bir takım şovlar yapan bu “sözde hayvansever”ler aynı tarihlerde akdeniz yörelerimizde yaşanan “zehirli etle tilki katliamı"na kayıtsız kalmış ve katıldıkları her programda vukuat çıkararak samimiyetsizliklerini bir kez daha gözler önüne sermişlerdir)
gelecek nesillere karşı yaşanacak utanca bizi ortak eden zihniyeti kınamak, uyarmak, kendini en azından uygarlığa ait gören bizler için önemli bir vazifedir.
(bkz: tilki)
(bkz: fok)
(bkz: panter emel)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?