bir yaz günüydü. tatildeydik herşey olduğunca güzel ve eğlenceliydi. taki sevgili abim o gerçeği öğrenene kadar.
güneş batıyordu , sahilden pılımızı pırtımızı toplayıp, pansiyona gidecek yemek yiyecektik. öyle de oldu. yemekten sonra karpuz geldi. abimin sevgiliside yanımızdaydı. karpuzu fazla abarttı yedide yedi. o kadar çok karpuz yenmemeliydi, yememeliydi.
gece yataklarımıza gittik. birden bir zortlamayla uyandım, yan odanın tuvaletinden geliyordu. koştum ve kapıyı çaldım. abim, sevgili abim yıkılmıştı ağlamaktan gözlerinden kanlar geliyordu;
_ ne oldu abi?
+ o, o sıçıyormuş. düşünebiliyor musun? ishalde oluyormuş.
dünyası başına yıkılmıştı garibimin. teselli ettim ’yapma dünyanın sonu değil alış’ dedim.
o gece hiçbirşey olmamış gibi davranacağına söz vermişti. ama sabah kalktığımızda acı haberi hemen duyduk.
sevgili abicim, bu duruma katlanamamış , alışamamış kızın bağırsaklarını söküp atmıştı. çok acı bir durum o günden sonra hiç sevgilisi olmadı.
şimdi yalnız. yakında esra erol dayız sıçmayan eş adayı arıyoruz kendisine.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?