kedi

hayatımda enteresan yeri olan ve o yeri bi türlü boş bırakmayan şaka gibi hayvan.her ne kadar kendisini sevmek için elimden gelen herşeyi yapsamda sevemiyorum işte.asla beslemeyi düşünmeyeceğim yaratık.bunlardan bir tanesi yine apartmana yerleşerek hayatımın içinde bulunma şerefine nail olmuştur.kendisi hamile olduğu için apartmanca bu kediyi doğurtmayı kendimize misyon edinmiş bulunduk.hatta sanki çok gerekliymiş gibi isim bile koyduk tijen.efendim bu tijen sanki üstüne marifetmiş gibi hergün sabah sabah beni korkutma görevini üstlenmiş bi yaratık.her sabah kapıyı açtığım anda üstüme yapışma gibi çok ulvi bir görev ile bendeonu apar topar üstümden atarak güne başlarız.en nihayetinde beklenen gün geldi ve tijen doğurdu.hiç bi doğuma bu kadar sevinmemiştim artık tijen üstüme yapışmayacaktı her gün beni korkutmayacaktı.öyle mi oldu elbette hayır doğum yaptıktan sonrada hanfendi apartmanımızı mesken tuttu yalnız dikkatimi çeken bir şey vardı tijenin karnı hâlâ şişti önce doğum sonrası kilolarıdır dedik spor yapmıyor dedik ama karnı gün geçtikçe şişiyordu.işte hayallerimin yıkıldığı gün o gün oldu.bu da yetmezmiş gibi evde kendi halimde otururken odamdan dışarı çıkmak için kapıyı açtığımda tijenle gözgöze geldik hanfendi yatakodasından çıkıyordu.bağırmamla afallayan kedi direk dış kapıya yöneldi.hayır anlamadığım mutfak dururken neden yatak odası.işte böyle sevgili günlük.ben bu yaratıklardan uzaklaşmaya çalıştıkça kendileri hayatıma girmeye devam ediyor.