kalın giyinmekten kolları iki yana açılan çocuk

geleceğin kronik bronşit hastası adayıdır.
8 kat giysinin, çamaşırın içinde yağ gibi eriyen çocuk bir fırsatını bulup üstünü çıkardığında kızgın kumlardan serin sulara atlamış gibi olur. bu duyguyu bir oyun haline getirirken de akciğer amcıklaması geçireceğini tahmin edemez. çünkü yaşı itibariyle tıbbi bilgisi ve korunma bilinci yetersizdir.
bunun haricinde anası gündüz işteyse ve çocuğa akraba veya komşu gibi sikleyebilitesi düşük kimseler bakıyorsa belli bir yaşa kadar 39-40 derece, çocuğun pekiala normal vücut ısısı kabul edilebilir.

bu çocuk yetişkin hale geldiğinde ise, insanlar yaz yağmurunun altında sevgilisiyle gezmeyi romantik bulurken, parttime çalışan bronşları ve nemli hava yüzünden canlı canlı boğulma hissi yaşar ki bu bizlere kaş yaparken göz çıkarmanın nelere mal olduğunu ziyadesiyle gösterir.

bırakın üşüsün çocuklar anasını satayım, bırakın çamurda debelensin, düşsün dizi dirseği sıyrılsın.. soğuğa, mikroba alışsın..! birşey olursa kendi gelip bacağınıza yapışıyor zaten. ayrıca sümüğü donunca da tatlı oluyor onlar!
kıçımızdan uydurduğumuz dandik steril ortamlarda büyütünce hiçbir şey olmuyor mu sanki?! bir grip salgınında şaftı dağıtıyor işte büyüyünce.

ruslara bakın allahaşkına.. senede zaten taş çatlasa 1 ay süren yaz bittiğinde votkayı çekip çekip buzu kırıp göle giriyorlar. olayı kutlamaya çevirmişler. ben her sene haberlerde bakıyorum zatürre olup geberen var mı diye, vallaha hepsi de domuz gibiler..
sonuç; bir huzur verin şu gürbüz çocuğa efenim..

(bkz: çünkü kirlenmek güzeldir)