söz ve müziği nadir göktürk’e ait ezginin günlüğü şarkısı.
bir naylon kovanın içinde gezerim istavrit gibi
istanbul neresi?
köprüde gide gele,bayanlara eve ve more
yetim gezdik hep kulaksız’dan tophane’ye
aslında bizim de hakkımız be ablacığım,
değil miyiz toprağımız üstünde?
size göre biz boş yere yaşıyorsak çaresiz
oltadaki balık kadar yoksa değerimiz
biz de kayıklara atlayıp
vapurların yaşadığı denizlere gideriz.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?