insan

tanrının yer yüzündeki izdü$ümünden sadece birisidir.

mükemmeldir. ellerinize bir bakın, çizgilerine. her bir parmakta nasıl olur da milyonlarca kan dola$ımına ev sahipligi yapan damar vardır diye bir dü$ünün.

gözlerinize bakın, bir göz merceginin ı$ıga ne denli hassas olduguna dikkat edin. nasıl? merceginiz muhtemelen önce küçülüp sonra büyümü$tür. bunu anlayabilecek hassas dengeyi nasıl kurmu$tur kendi içerisinde.

kalbinizin üzerine elinizi koyun. onca üzüntüye sıkıntıya ragmen nasıl da isteklice çarpıyor ya$amak için... kirli kanı alıp temizleyip vücuda pompalıyor. içnizdeki kötü hissiyatın bir gün kaybolup gittigi gibi. uykunuzda dahi çarpıyor, dur durak bilmeden hem de...


bir beyin var, uyku halinde bile fonksiyonlarına devam eden, vücuda liderlikten yüksünmeyen. gece, rüyalarla sizi me$gul eden; hayalden bir beyaz perdeyle süsleyen.


$imdi gel de, böyle bir mükemmeliyete $ükretme...

(bkz: yaradanın yarattıgı her $eyi sevmek)