kucukken babamin elinden tutup gittigim, hayvanlari izleyip mutlu mutlu eve dondugum park. o zamanlar cok uzakmis gibi gelirdi, kucuk oldugumdan heralde. sonra kapandi hayvanat bahcesi. cok uzuldugumu hatirliyorum. bir ara cok bakimsiz kaldi, kapaliydi park. bir kac sene once tekrar acildi sanirim. simdi gidip kafa dinlemek, yesillikler arasinda uyumak, temiz hava almak icin birebirdir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?