gözlerimizi maden ocağına benzetebiliriz. gözyaşlarımızsa değeri biçilmemiş madendir. bir taş, ne kadar ender bulunuyorsa dünyada, o kadar değerlidir ya; gözyaşlarımız da onları harcama sıklığımıza göre değer alır. bazı insanlar en küçük olayda hemen ağlar; duyguların dışa vurumuna karşı koyamaz, bazılarımızsa zavallı gözyaşlarını içinde hapseder.
bu ’tutsakçılar’ için durum zordur. belki ilk defa ağlıyordur, belki ikinci defa. fakat yalnızca kendisi bilebilir gözyaşının değerini, başka kimse değil.
işte madenlerle gözyaşları da burada ayrılır; birinin değerli olup olmadığını herkes bilir, diğerininkiniyse yalnızca sahibi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?