göksel yanlar’in bir şiiri...
nisanın yağdığı bir gündü
insanların ağladığı,
yağmurların gökkuşaksız kaldığı bir gündü
hayatın rengini yitirişi.
tozpembe değildi artık hiçbir şey,
ilk ekranlar gibi siyah ve beyazdı
gördüğün,
duyduğun ve tutamadığın her şey
gözlerinin görüp de saramadığın yar gibi
siyah beyaz olmuştu hayat dediğin.
nisanın yağdığı bir gündü
insanların ağladığı.
yağmurların
gökkuşaksız kaldığı bir gündü
sevdaların en uzak kentlere olan sürgünü
ve gönüllerin ayrılık yolundaki çaresiz üzüntüsü
nisanın yağdığı bir gündü.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?