goetica

yazmakta en çok zorlandığım entrylerden birisi olacak bu öncelikle. zira ne yazsam bunun hiç bir şeyi değiştiremeyeceğini bilmenin rahatsızlığı bırakmayacak yakamı.
gündelik telaşın, stresin, koşturmacanın bünyeye etkisinin sözlüğe yansıtılmaması gerektiğini en iyi bilenlerden biri olmakla birlikte en çok bu hataya düşenlerden biri de yine ben olmuşumdur hep. elbetteki olanların hepsini "stresliydim ben" şeklinde bir bahaneyle geçiştirip ucuz yoldan sıyırma düşüncesi de taşımıyorum. ama olayların içinde bir etken olarak bütün bunlara sebebiyet vermiş olmaktan dolayı en az diğerleri ve goetica kadar üzgünüm ve şimdi goetica’nın dönüşüyle bunun biraz hafiflemesi sevindiriyor beni. bütün herşeyi bir kenara bırakıp yeniden ve yine hoş geldin diyorum kendisine.