murathan mungan klasigi.
baktigin yerde karanlik bir tomurcuk birakiyorum
carsilar avuclarinda aykiri
sokaklarin lisani adimlarinda
gelme, geldiginde her sey yitiriyor kendini
vurgun: olumlerin en kostagi
vurgun olumlerden kacgun yanimiz
konaklarda bogulmus eski bir ana
soyle buyurur:
sen sec kendine bir hayat
ve oylesine yasa, nasilsa
kaldigin yerden vurgun surdurur
ve hep bak kendine
birornek aynalara asi bir suret birak
baktikca gozlerin
kendini oldurur...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?