foursquare

bir anda ortadan kaybolan, gittiği yeri kimseye söylemeyen, başkaları o’ na ulaşamasın diye telefonunu kapatan insan(lığ)ın geldiği son noktadır. o zihniyetten buraya nasıl geldik inan aklım almıyor.

çok saçma değil mi; ben bir adamın ( yahut kadının ) sabahtan akşama kadar nerelere gittiğini, nerede oturduğunu, öğle yemeğini nerede yediğini, gece eğlenmek için hangi mekanları tercih ettiğini - hiç umrumda olmamasına rağmen - takip ediyorum. bu çok kötü. daha da kötüsü; bunun benim değil, karşı tarafın isteği sonucu olması.

’ gittiğim yerleri paylaşıyorum, böylece yakınımda olan arkadaşlarım beni aramak zorunda kalmadan hemen bulunduğum yere geliyor, görüşmüş oluyoruz. ’ diyerek bu uygulamayı savunanlar var.

benim de onlara şöyle bir cevabım var;

sevgili pek akıllı kızım ( yahut oğlum ); seninle görüşmek isteyen insan zaten seni arar. bu çok basit bir denklem değil mi? eğer sırf yakınında bir yerde olduğunu öğrendiği için seni görmeye geliyorsa bırak hiç gelmesin. geldiyse de hemen kov onu, siktirsin gitsin. yapmacık samimiyetlere ihtiyacın yok ki senin. neden böyle yapıyorsun?

amacın ne kadar sosyal bir insan olduğunu hepimize göstermekse tamam biz kabul ettik onu. söz, herkese anlatacağız senin ne kadar sosyal, ne kadar gezgin bir insan olduğunu. ama n’ olur yapma artık böyle, rezil etme kendini.

p.s tüm foursquare kullanıcılarına kafam girsin!