yekta kopan’ ın kediler güzel uyanır adlı kitabında yer alan bir öykü.
"ah, bir de öpüşseydik sen uyumadan. keşke. güzel olurdu değil mi? bu gecenin sabahına ulaşamayacağımı, gün doğmadan öleceğimi bilsek öpüşürdük belki. öpüşürdük. dilin dilime değerdi.
ama öyledir ya bazen, bir "keşke"ye dayanır hayat.
ne denir ki? keşke biz de bilseydik filler gibi, ne zaman öleceğimizi."
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?