feryadi isyanım

mazlum cimen’in ekrana degen su satirlarla anlatilamayacak kadar guzel parcasi. siirin tamami ise su sekildedir:

gozlerinde gozlerinde en cilgin ucurumlar
atmacalar yuvalanmis, bildircinlari kovar
kabil, habil’e yapmadi senin yaptiklarini
duyferyad u isyan’imi duy artik havar.... havar...

surmeleri yel goturur, gozlerine gunes cek
yagmur yanak rengin yagsin, bulutlara kina ek
lubnan yeniden kurulur, yine senlenir beyrut
ama senin gozlerinin savasi bitmeyecek

mem nelere gart olmadi; zin’in atesi icin,
ferhat dagi delmedi mi sirin’in dusu icin,
kusur ise her saniye, her yerde seni anmak,
mecnun az mi yemin etti, leyla’nin basi icin.

gozlerinin dokundugu her mekan memleketim.
bakiverde uzamasin gurbetim, esaretim.
ahmet arif, "hasretinden prangalar eskitmis".
beni boyle eskitense prangali hasretin.

sana yine, sana yandim nesimi ile dun gece.
gozlerinle uzuleyim, ben dolayim hallaca.
oyle hukum buyurmuslar tanrilar divaninda.
ha ben sana yollanmisim, ha muhammed mihraca

cumle cihan guzellerin yuzlerine ben orsun.
gozlerinin balyozu oldu icerimdeki orsun
ruhumdaki firtinalar, merih’i usandirdi
nuh’a haber eyleyim de, gelsin de tufan gorsun.

meri keklik binboga’dan cukurova’yi suzer
yoruklere konuk olur, yaylalarini gezer
al-osman’a diklenenler gov osman’a kul oldu
avsar ellerinin hali dadaloglunu uzer

tanrilar yaratan zerdust serdaridir aslimin
mazdek, hurrem nisanidir inancimin, neslimin
dersimli seyit riza’ya agir selamlari var
himmeti var, gayreti var horasanli muslim’in

toprak sudan, bulbul gulden dost dosttan bulur deva
dara’dan cok once seni agirlamis ninova
benim omrum yanan roma, senin gozlerin neron
orste demir dovmededir simdi demirci kawa