feminist

kadın-erkek eşitliğini savunan "birey".

erkeklerin avantajlarına sahip olmak istemez. çünkü amacı onların avantajının olmamasıdır. nedir erkeğin avantajı? bir penis ve iki testis mi? fiziki olarak daha güçlü olmak mı? ben bunda bir avantaj göremiyorum. bu tabiattır. bunlara karşı çıkmıyoruz. bizim istediğimiz; erkeğin yanında süs olmamak, korkmadan sokakta yürümek, otobüse binmek, istediğimiz işte çalışmak, istediğimiz gibi giyinmek, istediğimiz gibi kahkaha atmak ve benzeri gibi basit şeyler.

bu alanda eşit olmak istiyoruz. araba kullanmak, siyaset ve felsefe yapmak gibi insancıl alanlarda.

erkeğin benden bir üstünlüğü yok. fiziki olarak elbet vardır. ama zaten ben orada eşitlik istemiyorum. ya ben sadece, kendim gibi olmak istiyorum. istediğim zaman içmek, sevişmek, ne bileyim yolda özgürce yürümek istiyorum.

ha bana yapılan pozitif ayrımcılığa da karşıyım. bir erkek bana otobüste yer vermek zorunda değil, arabamın kapısını açmasa da olur. benim gücüm bunlara yetiyor.

benim istediğim sevişince orospu, sevişmeyince yine orospu olmamak. çok basit şeyler değil mi, el insaf?

aile bütünlüğünü bozan feminizm değil, benim birey olmam. çünkü ben temizlik yapmak zorundayım, istediğin zaman sevişmek, istediğin zaman doğurmak zorundayım. seni takip etmeliyim. senin verdiğin partiye oy vermek, senin istediğin gibi giyinmek zorundayım. çünkü benim varlığımın biricik amacı bu. benim bir birey olmama asla izin vermezsin. aslında versen, hiçbir şey sarsılmaz. çünkü benim akıl olarak bir eksiğim yok senden.

ve evet, kadın diyeceksin. çünkü sen farkında olmasan dahi, bunu yaparak; benim cinsiyetimi ayıp bir şeymiş gibi gösteriyorsun. sanki bu kötü bir kelime gibi, güzelleme yapıyorsun. "kadın eleman aranıyor" diye bir ilan görsen, tuhafına gider değil mi? umarım anlatabilmişimdir. evet kapitalizm benim bedenimi metalaştırıyor. belirli bir vücud algısı oluşturuyor. "o kadınsa bunlar ne be" lafını kullanmıyor musun? demekki kadın olmak için; ince bir bel, dolgun göğüsler, büyük bir kalça yeterli oluyor. çünkü kadın cinsel bir objedir. sen öyle düşünmüyor olabilirsin ama sana bunu aşılıyorlar.

ben kendimi bir erkeğe ait hissedebilirim. bu onun ve benim arasındadır. ama bugün erkek beni kendi malı gibi gördüğü zaman olanlara bakalım. boşanmak isteyen eşini öldürdü, eski sevgilisini öldürdü, bakire değil diye nişanlısını öldürdü. bunlar gazetelerin 3. sayfalarında her gün gördüğümüz haberler. neden? çünkü ben senin malınım. senden ayrılıp çalışamam, evlenemem, gezemem. madem gidiyorum öldür beni.

bunlar naçizane düşüncelerim. evet ülkemizde feminizm çok yanlış yorumlanıyor. ama ülkemizde ki feministlerin önceliği de eşitlik değil maalesef. tecavüze uğramamak, ölmemek, bunların üstüne suçlu ilan edilmemek. böyle olunca feminizmin, fanatiklikle uygulanması biraz doğal değil mi? babam, abim, dedem bana tecavüz edebiliyor. ben tanımadığım erkeğe nasıl önyargısız yaklaşayım?

burada ülke geneline bakarsak, daha özgür düşünceli insanlar var. onlar bile böyle şeyler söylüyorsa, ben saldırgan olmak zorundayım. benim başıma gelen taciz olaylarını anlattığım, #sendeanlat hastagine; "burada yaptığınız orospulukları anlatıyorsunuz" denildi. ne yapayım ben?

yapma güzel arkadaşım. senin benden hiçbir üstünlüğün yok, olmayacakta. böyle konuşup tecavüzcüye, ataerkile prim verme.

sadece birey olmak istiyorum. özgür olmak istiyorum. el insaf.

edit: evet kimseye ait değilim. ama ben istemediğim sürece ait değilim. kaldı ki "benim bedenim benim kararım" sözü, hükümet için söylendi. çarpıtmayalım. bir bebeğin doğup doğmayacağına anne ve baba birlikte karar verir. bu hükümetleri ilgilendirmez. anlam kayması yapmamak gerek.

elbette doğurmak benim tabiatıma verilmiş, çok güzel bir görev. ben buna karşı değilim. ama bu benim hayattaki yegane amacım ve tek görevim değil. benim istemediğim zaman olacak bir şey de değil.

benim demek istediğim, "ben erkeğin üremesi için varolmuş bir meta değilim".


yahu istediğim zaman, istediğim kişiyle diyorum. sadece bu.